lunes, 20 de diciembre de 2010

Poëzie van / Irak / Iraaks Muhsin Al-Ramli بالهولندية

Poëzie van Muhsin Al-Ramli

Muhsin Al-Ramli

Vertaling: © Yvonne van der Bijl


Verjaardag

Mijn land is een taart
en de raketten zijn de kaarsen
Er zijn vele gasten
en mijn bloed wordt opgediend in koppen
Het huis is van mij
en mijn familie is vermoord
Maar, van wie is dit verjaardagsfeest,
als ze me al vermoord hebben
voordat ik geboren ben?

* * * * * * *

Unieke liefde

Oh, vrouw moe van de zoektocht naar de unieke liefde
en je volgt me alleen
neem mijn hart, een kussen
voor jouw hart dat moe is
neem mijn hart, een aantekenboekje
voor jouw hart dat het niet heeft begrepen
neem mijn hart, een bewaker
van jouw hart dat is bedrogen
oh, vrouw moe van de zoektocht naar de unieke liefde
en je volgt me alleen
zie en neem me voor jou
met jou
omdat zonder jouw liefde
ik degene ben die alleen is.

* * * * * * *

Een unieke vrouw

Ik ben niet in staat jouw verslapping in beslag te nemen
Slinger je borsten
naar de andere kant.

Je bent mijn medeplichtige in het bekritiseren van deze wereld en
je bent woest
omdat ik bang ben van je te houden.

Ik zal je liefde niet zoeken
ondanks dat mijn liefde je zoekt,
en ik zal vragen vraag tot de dag van mijn dood
Wie ben jij?

Ik ben bang van je liefde,
Ik zal je liefde niet zoeken
ondanks dat mijn liefde je zoekt,
ondanks dat je iemand bent van wie ik hou.

* * * * * * *

Standbeelden

De standbeelden staan in het midden van de fontein
En wij, in het midden van de steden
in het midden van de wereld
Als de standbeelden ons speelgoed zijn
Van wie zijn wij dan het speelgoed?
En hoe spelen de standbeelden dan
als wij er niet zijn?
Wat doen ze als wij weggaan
nadat we de straal van de fonteinen hebben uitgedaan?

* * * * * * *

Het verdriet

Het is een stekelige boom
die in het hart groeit
groeit,
... groeit
en groeit,
totdat zijn enige fruit
valt;
een verrot kadaver
dat ben jij.

* * * * * * *

Hier ben ik

Ik besta waarin
ik het gevoel ontdek;
verblijvend in het leven.
Bezet door datgene
wat ik niet kan benoemen;
bezeten door de poëzie.

* * * * * * *

Na de regen

Na de regen:
Zonnen tussen de wolken en in de beekjes
zoetigheden van amandel en hazelnoten
vijgenhoning en een warm brood

Na de regen:
Mijn moeder, mijn broers
ons huis van klei,
onze witte duiven.

Na de regen:
Gekleurde bogen van vrede,
zonder wapens, zonder president.

Na de regen:
...... na de regen.

-------------------------------------------------------------------------------
*Muhsin Al-Ramli: Schrijver, dichter, vertaler en wetenschapper, schrijft in het Arabisch en Spaans. Is geboren in Irak in 1967. Leeft in Spanje sinds 1995. Doctoraal filosofie en letteren en Spaanse filologie. Universiteit van Madrid 2003, thema van doctoraal scriptie: De sporen van de Islamitische cultuur in Don Quichote. Vertaler van diverse Spaanse klassieken naar het Arabisch. Gepubliceerde werken: Geschenk van de komende eeuw (Korte verhalen) 1995. Op zoek naar een levend hart (Theater) 1997. Bladen ver van de Tigris (korte verhalen) 1998. Verstrooide kruimels (novelle) 1999, Arkans Prijs (Verenigde Staten) 2002 voor de Engelse versie. De gelukkige nachten van het bombardement (verhaal) 2003, We zijn allen weduwnaren van het antwoord (poëzie) 2005. Vingers van dadels (novelle) 2008, genomineerde finalist voor de (Booker) van de Arabische roman 2010. Medeauteur van het culturele tijdschrift Alwah. Momenteel professor aan de Saint Louis University, Madrid.

Yvonne van der Bijl
http://www.yvonnevanderbijl.nl/

domingo, 19 de diciembre de 2010

Commentaires à propos d'un roman irquí / M. Abdelkefi


Doigts de dattes


Mohamed Abdelkefi


Je ne vais poser aucune question à notre ami Mr. Al-Ramli. Si vous permettez, je vais plutôt faire un commentaire, mais je m’affronte à un petit problème; j’ai comme règle et habitude de critiquer les personnes en leur présense; mais jamais je ne fais l’éloge de quiconque en sa présense.
Mais, comme ce serait incorrect faire sortir notre auteur, cette fois será l’exception qui confirme la règle.
J’ai eu le privilège et le plaisir de lire presque tout ce que notre auteur a écrit en árabe. Je sais, comme beaucoup, que c’est un écrivain romancier qui domine l’art du roman et qui accomplit à la perfection ses conditions requises: style, construction, developpement, suspense, dénouement, etc…
Mais, avec ses¨ doits de dattes¨ je me suis trouvé devant un dilemme car je n’ai pu classifier cette oeuvre. Serait ce un roman? C’en est un, mais non. Parceque en passant des moments agréables en la lisant, attentivement et profondément, j’ai eu deux surprises; la première est la domination de la langue de Cervantes dans un style, doux, simple et très riche en vocabulaire et léger malgrè tout ce qu’elle renferme d’oriental,d’ irakien,de religieux avec des citations coraniques, traditions et poèmes.
La deuxième surprise est la découverte d’une autre facette, un autre aspect de Muhsin Al-Ramli, est c’est celle d’un narrateur. J’ai rencontré, le journaliste, le sociologue, l’historien, le pacifiste et beaucoup plus; tout ceci dans la peau et la voix d’une victime de l’injustice.
Il nous parle de politique, sans politique; il détruit avec deux exemles vivants tout ce que les politiciens et les moyens de communicación nous ont mis dans la tête, ce quelque chose qu’ils ont appelé problème kurde.
Dr. Al-Ramli nous offre plusieurs concepts bien dessinés, tels que l’amitié, la parenté, la cohabitation; mais son sommet le plus haut, sa ¨République de Platon ¨, sa ¨Cité idéale ¨de ALfarabi qu’il nomme ¨monde ¨ et qui, par la bouche de son père, il nous le citue dans une discothèque et nous dit dans la page 123:
- ¨Ceci est un lieu pour la joie, la coexixtence, le pardon, pour se connaître, pour l’amour, la paix, la danse, la vie, les baisers…Ici la violence est prohibé; ici,il n’y a pas de place pour ceux qui se croient supérieurs, ni pour les racistes ou ceux qui se croient forts et braves courageux. Celui qui cherche la violence, les chevaleries et les faux exploits…voici mon passeport . – il sorti de sa poche le passeport et le leva – qu’il le prenne et qu’il va en Irak. Je lui garanti que là bas il trouvera la violence…Ils lui enseigneront les bonnes manières, ils lui metteront ses muscles das son postérieur et il mangera la merde autant qu’l voudra
¨Je peux, avec plaisir, continuer à citer mais je préfère laisser la surprise à ceux qui pensent lire cette merveilleuse oeuvre.
Merci Muhsin de m’avoir emporté à ton Irak, notre Irak, sur les ailes du plaisir d’une agréable lecture.

-----------------------------------------------
Mohamed Abdelkefi, Traduit de l’espagnol

lunes, 6 de diciembre de 2010

CUESTIONARIO PROUST: MUHSIN AL-RAMLI


Las respuestas de Muhsin Al-Ramli
al CUESTIONARIO PROUST

Por: María Jesús Silva


-¿Cuál es para ti la mayor desgracia?
- Las guerras.

-¿Dónde te gustaría vivir?
- Donde vivo ahora, en España.

-¿Cuál es para ti la alegría terrenal más perfecta?
- El entendimiento.

-¿Qué fallo perdonas más fácilmente?
- El que no esté intencionado.

-Tu héroe de ficción preferido.
- Don Quijote.

-Tu personaje histórico preferido.
- Gandhi.

-Tu heroína real preferida.
- Sor Juana Inés de la Cruz.

-Tu pintor favorito.
- Joan Miró.

-Tu compositor preferido.
- Mohammed Abdel Wahab.

-¿Qué cualidad aprecias más en un hombre?
- La sinceridad.

-¿Qué cualidad aprecias más en una mujer?
- La comprensión.

-Tu virtud preferida.
- La sabiduría.

-Tu actividad preferida.
- Leer.

-¿Quién o qué te hubiera gustado ser?
- Mecánico de coches.

-La característica principal de tu carácter?
- La confianza.

-¿Qué aprecias más de los amigos?
- Su paciencia.

-Tu mayor fallo.
- Engancharme al tabaco.

-Tu sueño de felicidad.
- Poder escribir todo lo que quiero.

-¿Qué te gustaría ser?
- Jubilado.

-Tu color favorito.
- Azul celeste.

-Tu flor favorita.
- Jazmín.

-Tu pájaro favorito.
- La gaviota.


-Tu escritor favorito.
- Hassan Mutlak.

-Tu poeta favorito.
- Mahmud Darwish.

-¿Qué aborreces por encima de todo?
- La injusticia.

-¿Qué figuras históricas aborreces más?
- Todos los dictadores.

-¿Qué reformas admiras más?
- Las poéticas.

-¿Qué don natural te gustaría poseer?
- Ser políglota.

-¿Cómo te gustaría morir?
- En paz, consciente, en mi pueblo natal y rodeado de mi familia.

-Tu actual estado de ánimo.
- Entre bien y normal.

-Tu lema.
- Conócete a ti mismo.
-------------------------------------------------------------
*Publicado en (En busca de otras Ítacas), Diciembre 06, 2010, Madrid